7th International Cultural and Creative Economy and Development, Athens 2016 Conference (29-30 Νοεμβρίου). Απόσπασμα από την ομιλία του Παναγιώτη Νόιφελτ (Πρόεδρος: Συμβούλιο Τεχνών της Ελλάδας).
-“Σε αυτή τη δύσκολη καμπή της ιστορίας καλούμαστε να ορίσουμε τη θέση μας λαμβάνοντας υπόψη τον καταιγισμό των κοινωνικοπολιτικών αλλαγών μέσα από τους σύγχρονους προσδιορισμούς.
Η Ελληνική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχουν παρουσιάσει κατά παρελθόν σε αναλύσεις τους, με ελλιπή πλην όμως με ανάγλυφο τρόπο, την κοινωνική και συναλλακτική συμπεριφορά της πολιτείας, των πολιτών και των καλλιτεχνικών-πολιτιστικών φορέων.
Για παράδειγμα, μια συγκριτική παρουσίαση των ετών 2004-2005 και 2013-2014 δείχνει πως η πολιτιστική καταναλωτική συμπεριφορά των νοικοκυριών, δεν έχει μεταβληθεί ακραία, και ανάλογα με την κάθετη πτώση των μισθών, ακολουθώντας την καθοδική αρνητική θέση της ελληνικής οικονομίας.
—-ΠΙΝΑΚΑΣ—-
Ο παραπάνω πίνακας τονίζει ότι, ενώ οι δαπάνες ενός νοικοκυριού για την αναψυχή και τον πολιτισμό έχουν μειωθεί κάθετα σχεδόν σε μια δεκαετία, το ενδιαφέρον των πολιτών για τον πολιτισμό δεν ακολουθεί την ίδια πτώση, καθώς το ποσοστό των δαπανών σε αναλογία με το σύνολο των εξόδων για αγαθά και υπηρεσίες, όπως στέγαση, εκπαίδευση, διατροφή και άλλα, μειώνεται μόνο κατά 0.3% από τη μία περίοδο στην άλλη. Θα πρέπει όμως να το δούμε συγκριτικά και με τις άλλες δαπάνες για να επιβεβαιώσουμε ακόμη μια φορά ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.
Το παραπάνω παράδειγμα μας δείχνει δυο πράγματα:
πρώτον ότι ο πολίτης με σχεδόν αμείωτο ενδιαφέρον αντιλαμβάνεται τα πολιτιστικά αγαθά ως αναπόσπαστο μέρος των εξόδων της καθημερινότητάς του,
και δεύτερον θεωρεί τις δαπάνες του για τον πολιτισμό ως εξίσου σημαντικές, με τις υπόλοιπες δαπάνες πρώτης ανάγκης ή επιλογής, όπως η στέγαση και η διατροφή.
Έτσι γεννιούνται τα ερωτήματα:
Ποιες είναι οι γενικές δαπάνες της πολιτείας για τον πολιτισμό, διαιρούμενες με το σύνολο του πληθυσμού της χώρας;
Πόσα ευρώ επιστρέφουν στην πολιτεία ανά ευρώ επένδυσης για τον πολιτισμό από οποιαδήποτε πηγή;
Ποια ποσά απορροφά το κράτος από πολιτιστικές δράσεις σε αναλογία με τα χρήματα που αποφασίζει να δαπανήσει για να ενθαρρύνει τον πολίτη να διασκεδάσει, να ψυχαγωγηθεί ή να ευαισθητοποιηθεί;
Τα παραπάνω μας οδηγούν στις αποδόσεις της δημιουργικότητας
Τα οφέλη για την πολιτεία είναι τεράστια, για παράδειγμα για κάθε ευρώ που επενδύεται στην πολιτιστική κληρονομιά επιστρέφουν υπέρ του Δημοσίου από € 300 έως € 400, και για κάθε τέσσερις θέσεις πλήρους απασχόλησης που δημιουργούνται στον ίδιο τομέα δημιουργούνται επίσης έως και 10 θέσεις μερικής απασχόλησης (Dr Peter Cox, Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Αρχαιολογικών Χώρων, Ιρλανδία). Επίσης τα αποτελέσματα του Υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας είναι ανάλογα.
Ως πολίτης οφείλω να γνωρίζω ποια είναι τα καθαρά έσοδα της πολιτείας από τις πολιτιστικές-καλλιτεχνικές δράσεις και πως αυτά διανέμονται.
Σήμερα η παγκοσμιοποίηση τείνει κρυφτεί πίσω από τα τείχη που ίδια έχει δημιουργήσει.
Ο πολιτισμός, οι τέχνες, τα γράμματα και δημιουργικότητα ίσως να αποτελούν τη μόνη διέξοδο από αυτήν την άνευ προηγουμένου πολιορκία των κοινωνιών από τις ανεξέλεγκτες αγορές.”-
